September 2022, ik begin nog wat onwenniig aan het team leiderschap bij de A1.
In 1 van de eerste besprekingen werd er door de coaches en spelers gesproken over de doelen van het komend seizoen. Doel 1 was kampioen in de zaal worden en de HKD winnen. Dat moest kunnen dacht ik zelf. Het doel van het veld, waar de ploeg een seizoen hiervoor naar de hoofdklasse was gepromoveerd, was de eerste 3, maar liefst de eerste 2. Dat vond ik ik zeer ambitieus, maar ik hou daar wel van, dus oké, dan gaan we daar voor. 
De eerste doelen werden op prima wijze behaald en op het veld stonden we er goed voor. Dan gaat het veldseizoen weer van start en moest ik denken aan die eerste bespreking. Natuurlijk zag ook ik dat de groep olv Niels en Alex gegroeid was, met name de persoonlijke ontwikkeling van alle 10. Ineens ging ik er ook in geloven en snapte ik dat ambitieuze doel.
De wedstrijd tegen Nieuwerkerk was het eerste bewijs dat de ploeg dit kon halen.
Afgelopen zaterdag moest het tegen Fortuna dan maar gebeuren. Strakke koppies, een zonnig, winderig veld met lekker veel mensen zagen de wedstrijd tussen 2 ploegen die verdedigend enorm sterk zijn. Ja, wij nog sterker dan Fortuna, die echt weinig kans kregen, het was geweldig om te zien. De inzet, de passie , de teamgeest, maar zeker de korfballende klasse was een lust voor het oog.
Natuurlijk kwamen we bijna volgens traditie met 0-1 achter, maar dat was het dan ook.
De lange aanvallen van Fortuna waren er wel degelijk, maar de goals niet. De schot druk van onze dames en heren was te groot. We liepen de 1e helft uit via 7-2 naar een 7-3 ruststand. De 2e helft eigenlijk hetzelfde beeld, Fortuna zoekend naar oplossingen om onder de druk van Die Haghe uit te komen en Die Haghe spelend met het koppie, straalde direct uit…dit gaan we niet meer weggeven! Eventjes kwam Fortuna dichterbij, 8-5, maar de bevrijdende van Do betekende 9-4 en toen was het gespeeld. De eindstand 12-7 zegt genoeg denk ik.
Een geweldige prestatie van de ploeg die de eigen lat zo hoog legt en nu op weg is naar…..?
De invalbeurt van Sylvana was uitstekend, dat mag ook wel eens genoemd worden.
Helaas haakte Zoë al in de 1e helft af met een knieblessure. Laten we hopen dat het toch meevalt en ik wens namens iedereen die er bij was, Zoë het allerbeste!
Komende de zaterdag komt PKC, de gedoodverfde nummer 1, wie weet wat we nog meer kunnen. Vaststaat dat we nog 2 punten nodig hebben om die 2e plek vast te houden.
Een geweldige prestatie van iedereen waar we enorm trots op mogen en moeten zijn. Hopelijk kunnen veel supporters de weg zaterdag weer vinden om de A1 te zien tegen topploeg PKC. De weg naar is definitief ingeslagen en dat had ik niet durven denken toen ik hieraan begon, maar gaaf is het zeker en trots………..?…..gekke vraag nu!
Apetrots!
Zoë sterkte, Syl, Finn en Iloy bedankt.
Tot zaterdag allemaal.

Een hele trotse
Petra