Sorry, ik wijk eigenwijs even van mijn eigen manier af. Waar ik de afgelopen weken steeds begon met het eind, begin ik nu met het begin. Gewoon omdat het kan, en omdat dat leuker vertellen is.

In de eerste wedstrijd (van de in totaal twee wedstrijden in deze Play-down) hadden we gewonnen, maar uiteindelijk slechts met 11-10. We hadden graag wat meer reserves ingebouwd, maar dat lukte ons niet in die eerste wedstrijd. Dus…virtueel startte we deze wedstrijd met één doelpunt voor op KZ.
In de eerste aanval Timo, Daan, Rona en Yitte. De verdediging werd gevormd door Sean, Tygo, Eloïn en Elisa. Alyssa begon op de bank en Julian moest helaas verstek laten gaan, hij lag met flinke koorts op bed (we hopen dat je snel opknapt Juul!). David was echter bereid om reserve te zitten, dankjewel David!
Het fluitsignaal klinkt, we zijn los. Koog Zaandijk liet meteen zien dat dit een iets ander potje korfbal zou worden dan vorige week. Zij startten scherp. Toch viel het eerste doelpunt niet bij hen maar bij ons. En nee, helaas, het was Timo niet. Nou ja, soort van…Timo gaf een geweldige pass op Daan vanuit de ruimte, en hij maakte het geweldig af. Dus officieel was het een doelpunt van Daan, maar toch...Timo, hij was ook n klein beetje van jou 😉. 0-1
In de verdediging was het wel zwaar. Koog Zaandijk had twee lange heren bij elkaar in 1 vak gezet, tegen Sean en Tygo, en dat was lastig. Heel lastig. Die lange KZ mannen waren ontzettend sterk samen, en ja eerlijk is eerlijk, eentje was een B heer. Maar zij hadden de “luxe” om dat te kunnen doen. Eigenlijk was het zelfs een soort onze eigen schuld. Onze B1, met Finn en Lisa die ons al zo vaak hadden geholpen, hadden immers KZ B1 uitgeschakeld in de kwartfinale om het Nederlands Kampioenschap. Dus tja, KZ B1 had niks meer te doen en konden de C1 bijstaan. Dat kon niet bij ons, maar WIJ hebben natuurlijk wel weer Die Haghe B1 bijgestaan! Het paste precies in de planning en vrijwel de voltallige C1 is na de wedstrijd van Koog aan de Zaan doorgereisd naar Maarsen waar de B1 de halve finale speelde.
Maar goed, lange mannen dus bij de tegenpartij. Met de reboundkracht van KZ werd al gauw besloten dat wij uit een ander vaatje moesten gaan tappen (lees: achter verdedigen).
Het tweede doelpunt kwam toch ook van Die Haghe, en dat was een beauty van Timo nadat Daan een en ander geforceerd had op de doorbraak. En dan is het zo lekker, dat als je al je energie in zo’n doorbraak hebt gelegd, dat daar dan je vakmaatje staat die BAM zo heerlijk zuiver is, op die 4 meter.
Bij 1-2 komt Elisa op de doorbraak en is compleet vrij. “Zal ik bovenhands, zal ik onderhands, oeps ik moet nu wel beslissen, oef bovenhands”…helaas mis,. Zo jammer! Ik persoonlijk vond dat haar mooie actie beloond had moeten worden. Dat vond zij volgens mij ook, want KZ mocht uitwerken, maar   Elisa  onderschept meteen. En zij beloonde zichzelf uiteindelijk, met een mooie doorloopbal. Grappig detail is dat het dame-op-dame was. Eloïn gaf aan en Elisa nam een doorloopbal (hóe dan dames van KZ? Maar dat maakte het doelpunt niet minder mooi).
De 2-3 kwam van het duo lange heren van KZ. En op dat moment van de wedstrijd, we waren halverwege de eerste helft ging de scheidrechter een beetje opvallen. En eigenlijk is dat nooit een goed teken. Bij een reboundduel onder de korf zag de scheidrechter dat er overtredingen gemaakt werden, fluit was al in de mond, hij wees zelfs naar het duel, maar trok zijn keutel in? Vreemd.  Hij zou nog meerdere vreemde beslissing maken die ochtend, maar wel aan twee kanten overigens. Alleen VOELEN die vreemde beslissingen altijd anders als je voor staat of als je achter staat, dus soms leverde het logischerwijs bij ons wat meer frustraties op dan bij de tegenpartij.
De 3-3 kwam wederom van de twee lange heren van KZ en toen ging het even iets te hard. KZ liep uit naar 6-3 voordat wij weer wat terug kunnen doen. Een frommelbal leidt tot een strafworp voor Rona: 6-4. Er staan dan nog 7 minuten op de klok voordat de kleedkamers zouden worden opgezocht voor de rust. Na een (volledig terechte) strafworp van KZ (7-4) krijgt Elisa het even op d’r heupen. Als een duveltje uit n doosje kwam zij op de doorbraak, helaas net mis. Tygo ziet ook de tweede doorbraakkans voor Elisa en stapt mooi uit onder de korf. Jammer genoeg rommelde de bal weg. Sean krijgt dat alsnog de kans op 7-5 te maken, een mooie doorloop. Ook mis. (nee ik ga niet verklappen of hij deze doorloopbal met een of twee handen nam…😊). Maar hij scoorde alsnog middels een strafworp.
7-5 dus en nog 2 minuten tot de rust. En dat waren moeilijke twee minuten. KZ wist namelijk ineens weg te lopen naar 10-5. Uiteindelijk zou blijken dat we dat gaatje niet meer te boven zouden komen. (hè get, nu verklap ik toch al een beetje dat het geen winstpartij ging worden, maar ach, de meeste mensen die dit verslag lezen weten allang dat KZ een maatje te groot voor ons was in deze wedstrijd).
Na rust duurde het even voordat er weer gescoord werd, maar opnieuw was het KZ: 11-5. Alyssa komt in het veld voor Rona (die later weer in hetzelfde vak terug zou komen maar dan op de plaats van Yitte). Er volgden meerdere kansen achter elkaar, een vrije bal van Timo, een afstandsschot van Daan en Alyssa met een klein kansje, maar hij wilde er niet in. Enkele minuten later was het toch Timo met een droog afstandsschot die het gat iets verkleinde tot 11-6 maar (weer) een strafworp voor KZ volgde: 12-6. Oef, 6 doelpunten verschil, en dat gat bleef eigenlijk tot ongeveer 4 minuten voor tijd:
Scoorden wij (een vrije bal van Sean), scoorden zij. 13-7
Scoorden wij (Strafworp van Daan), scoorden zij. 14-8
Scoorden wij (afstandsschot van Sean), scoorden zij. 15-9
Scoorden wij (strafworp van Timo)….oh nee dit keer niet KZ, de laatste minuten van de wedstrijd zijn aangebroken en het is Daan met een kleine kans en vervolgens Sean (met alweer een strafworp) die de eindstand bepaalden op 15-12.
En dat was te weinig voor deze Play-down. Want met de eerste wedstrijd meegeteld eindigden we op 25-23 voor KZ. Dus zij zijn hiermee veilig, en spelen volgend jaar met hun C1 gewoon hoofdklasse.
Maarrrrr…Die Haghe C1 ook!

Want, naast alle winnaars van de Play-down wedstrijden (de nummers 3 en 4 van de hoofdklasse die tegen degradatie naar de 1^e klasse vochten), en de winnaars van de play-off wedstrijden (de nummers 1 van de 1^e klasse die voor promotie naar de hoofdklasse speelden), waren er nog drie plekjes over in de hoofdklasse indeling van het zaalseizoen 22/23. En de bond had bepaald dat deze plekjes ingenomen mochten worden door “de beste drie verliezers” van het zaalseizoen in de hoofdklasse. En laten wij nou als ALLERBESTE verliezer dat rijtje hebben aangevoerd! Dus, veilig.
Heel graag hadden we het op eigen kracht willen doen, en gewoon twee keer van KZ winnen. Maar KZ had een fysiek overwicht vandaag en speelden met een slimme tactiek (met name door de twee lange heren in een vak te plaatsen). Maar het valt en staat met hard werken en dat hebben ze gedaan: ze hebben met z’n allen er keihard voor geknokt. We hebben er alles aan gedaan, dat is wat telt. KZ was vandaag sterker, ze hebben verdiend gewonnen. Maar wij hebben uiteindelijk, mede door een heel sterke eindsprint aan het einde van het seizoen (denk aan TOP uit, denk aan KZ thuis), eigenlijk ook niet “verloren”. Doel is bereikt, behoud voor hoofdklasse.
Nu op naar het veld. Daar spelen we weer in een normale poule met 8 ploegen, en staan we prima in de middenmoot (met een duidelijk gat naar de onderste ploegen). In de eerste wedstrijden ontmoeten we meteen de ploegen die de lijst aanvoeren, en die waarschijnlijk net een maatje te groot zijn. Maar joh, het zou me niet verbazen als daar bonuspuntjes uit voortvloeien. Want dat kunnen wij OOK, verassend stunten tegen goede ploegen!
Zaal is voorbij, streep eronder. Nieuwe competitie (nou ja soort van, in ieder geval weer andere ploegen), nieuwe kansen. Maar vooral ook weer genieten, lekker buiten in de wei, zonnetje erbij, en lekker ballen!