• De E1 2017/2018 een seizoen om nooit te vergeten....

    Toen de ploegenindeling een jaar geleden bekend werd zagen we dat de E1 dit jaar bestond uit een mix van de E4/F1 van het afgelopen jaar. Milan, Timo, Yitte, Zoƫ en Elisa met coaches Mara en Tim. Afgelopen jaar al een tijdje samen getraind dus we wisten al dat dit een ploeg was met een enorme potentie. Toen in Augustus de poule indeling bekend werd zagen we dat we in poule 024 zaten en gekoppeld waren aan ONDO, Phoenix en Valto.

    Het veldseizoen najaar

    Na 2 oefenwedstrijden tegen ALO en Achilles waren we helemaal klaar voor de competitie. We begonnen met een thuiswedstrijd tegen Phoenix. Iedereen scoorde er lustig op los en we wonnen zeer gemakkelijk met 15-6. De concurrenten speelden gelijk dus wij stonden gelijk bovenaan. De week erna uit tegen Valto. Hier ging het al een stuk moeizamer. Vooral omdat er nog al dubieus werd gefloten. Toch waren we de betere ploeg en gingen we met een 7-10 overwinning naar huis. ONDO won van Phoenix dus na een weekje vrij stond de topper thuis tegen ONDO op het programma. Voordat we moesten beginnen kregen we met een flinke tegenvaller te maken. Timo was gevallen en had last van z’n pols. Fanatiek zoals hij is heeft hij het toch geprobeerd maar moest al na 2 minuten de strijd staken. Het bleek een voorbode voor de rest van de wedstrijd. Elisa en Yitte vielen ook uit met blessures. Gelukkig speelde de E2 voor ons en konden hun invallen. ONDO was wel een maatje te groot voor ons die dag en we verloren uiteindelijk met 11-16. 1 week later moesten we weer uit tegen Phoenix en net zoals de 1e wedstrijd bleek dat hun geen antwoord hadden op het snelle spel van ons. De teller stopte bij 6-14. ONDO had inmiddels ook de smaak te pakken en won met maar liefst 5-16 bij Valto. Op 7 oktober stond Valto thuis op het programma. Deze moesten we winnen om in het spoor van ONDO te blijven. Want die hadden al van Phoenix gewonnen en stonden dus op 5 wedstrijden 9 punten. De spanning stond erop en dat was te merken. We speelden een erg slordige wedstrijd maar 1 minuut voor tijd maakte Timo de verlossende 10-9 waardoor wij op 5 gespeeld 8 punten komen. De laatste wedstrijd isdan de kraker tegen ONDO in ’s-Gravenzande. Van tevoren was er nog wat gesteggel en mailverkeer tussen de coaches over het aanvangstijdstip. Uiteindelijk zijn we het eens geworden maar toen we daar aankwamen begrepen we waarom. ONDO had een dispensatie speler uit de D1 meegenomen die net kampioen in de D 1e klas waren geworden. Na een goeie peptalk en een duidelijk strijdplan van de coaches gingen we vol goede moed het veld in. Timo en Milan kwamen moeilijk vrij omdat de D1 speler van ONDO hun beide goed kon verdedigen. Het moest dus van afstand door hun. Gelukkig konden Elisa, ZoĆ« en Yitte wel langs de dames van ONDO en schikten de heren zich in een aangeefrol. Bij balverlies gelijk inzakken en geen doorlopen tegen. De D1 speler wist 8x de bal erin te schieten. Gelukkig scoorde wij als team er 9 en was het kampioenschap een feit. Groot feest met ouders, kinderen en supporters want deze voelde wel heel lekker. Als kampioensfeest gingen we zwemmen bij de Boetzelaer, lekker eten bij de Mac en de bekers en medailles werden ook uitgereikt. Een heerlijke dag.

     

    De zaalcompetitie

    Na het kampioenschap op het veld gingen we een poule hoger spelen in de zaal. Poule 014 met als tegenstanders Refleks, KVS, Achilles, Avanti, ALO en VEO. Allemaal ploegen in de buurt dus dat beloofde een leuk zaalseizoen te worden.

    Met het vertrouwen van het veldseizoen gingen we de 1e zaalwedstrijd tegen VEO E1 in. Dit vond plaats in de mooie topsporthal van de sportcampus. De kinderen waren onder de indruk van deze mooie hal en vonden het heel leuk dat ze daar het zaalseizoen mochten aftrappen. Als echte toppers gingen ze flitsend van start en na 10 min stond het al 12-2. Daarna werd het samenspel wel iets minder maar dat mocht de pret niet bederven. De teller bleef staan op 33 doelpunten. Dit zal ook het hoogste aantal doelpunten zijn voor ons in het hele seizoen. Na een weekje vrij moesten we uit tegen Achilles E1. Dit zal een zware test worden dachten we van tevoren. We hadden inmiddels al op het veld tegen hun geoefend. Timo en Milan waren goed op schot deze wedstrijd. Achilles verdedigde goed en liet geen doorbraak toe. Maar tegen de afstandsschoten van de jongens waren ze niet bewapend. Een hele mooie 6-10 overwinning was het gevolg. De week erna moesten we tegen Avanti E2. Toen kregen we onze 1e tegenslag te verwerken van het zaalseizoen. Yitte viel uit na 5 min met een blessure aan haar hiel waar ze tot aan het eind van het zaalseizoen nog last van zou hebben. Een flinke tegenvaller want we waren goed op elkaar ingespeeld. De andere 4 moesten toen de hele wedstrijd aan de bak tegen het fysieke Avanti. Gelukkig floot de scheids vaak voor ruw spel en sleepten we er een 8-6 overwinning uit. De week erna was ALO thuis aan de beurt. Een goeie ploeg maar wel een ploeg waar wij lekker tegen kunnen korfballen. Vanaf deze wedstrijd is Alyssa die vervroegd overgegaan is naar de D als wisselspeler toegevoegd aan de E1. Iedereen scoorde er lustig op los en pakte z’n doelpuntjes mee, resultaat een 18-3 overwinning. KVS had intussen ook al zijn wedstrijden gewonnen en Refleks alleen van KVS verloren. Dus de titelstrijd zal tussen deze 3 ploegen gaan was al snel duidelijk. Vol vertrouwen gingen we naar Refleks toe op 16 december. Helaas liep het uit op een deceptie. We begonnen nog wel goed en na 10 minuten stonden we 7-2 voor. Moet wel gezegd worden dat hun sterspeler de 1e 10 minuten nog wissel stond. Zodra hij er in kwam hadden wij geen antwoord meer op het spel van Refleks en werden we omver geblazen naar een 20-9 verlies. KVS had ook een tegenslag die dag. Na wat onenigheid bij Avanti is de wedstrijd op 4-1 bleven steken en leden ook hun het 1e verlies. Dus nu met ze 3en bovenaan, allemaal 1 verliespartij. De winterstop was er en op 6 januari stond de topper tegen KVS op het schema. Het verlies tegen Refleks was vergeten en we gingen goed voorbereid het duel in. Er werd keihard voor elkaar gewerkt en we zaten er bovenop. KVS kon lang bij blijven tot 5-5 maar daarna gaf Die Haghe echt gas en met veel mooie aanvallen wonnen we uiteindelijk met 11-6. De partijen tegen VEO uit (2-21) Achilles thuis (13-9) ALO uit (7-17) waren voor de statistieken. De blik was al gericht op de laatste 2 wedstrijden van het seizoen. Refleks thuis en KVS uit. Alleen moesten we daarvoor nog even naar Avanti uit. Yitte was er gelukkig weer bij. Sommige ploegen liggen ons goed en Avanti ligt ons juist niet goed. We kwamen maar moeilijk tot kansen en het ging de hele wedstrijd gelijk op. Gelukkig knalde Zoe 30 seconden voor het einde de 8-9 erin en sleepte we de overwinning eruit. Iedereen dolblij maar de 2 moeilijkste wedstrijden moesten nog komen.

    Tegen Refleks moesten we een tactisch plan bedenken. Een overwinning zou inmiddels een kampioenschap betekenen. De counters moesten eruit gehaald worden en de meiden moesten heel goed voorverdedigen zodat het snelle jongetje alleen maar van afstand kon schieten. Scherpte in de rebound en dan snel schakelen naar de andere kant. Het bleek een gouden greep. Alle kinderen speelden een uiterst geconcentreerde wedstrijd en we wonnen ruim met 12-7. Complimenten aan de kinderen hoe ze deze wedstrijd hebben geknokt en gewerkt voor elkaar. Een gelijkspel tegen KVS was voldoende om alleen kampioen te wordenā€¦ en wat werd het.. KVS vloog uit de startblokken en na 10 minuten stonden we 7-2 achter. Na de euforie van de week ervoor was dit weer even wennen. Gelukkig herpakte Die Haghe zich en vocht zich terug naar een 14-14 gelijkspek. Het kampioenschap was een feit en werd gevierd in Bowlingcentrum Ockenburgh. De medailles werden weer door de voorzitter uitgereikt en als afsluiting de Mac. Alweer een zeer geslaagde dag.

     

    Het veldseizoen voorjaar

    Na 2 kampioenschappen werden we in poule 011 ingedeeld met een aantal bekende. KVS, Achilles en de ploeg waar we nog tegen hadden gespeeld : Weidevogels.

    Voor de 4e keer dit seizoen tegen Achilles. Beide ploegen hebben zich sterk ontwikkeld t.o.v. het begin van het seizoen. Aan beide kanten veel mooie aanvallen maar Die Haghe trok aan het langste eind met een 14-9 overwinning. Na een weekje rust de uitwedstrijd tegen Weidevogels. Een scheidsrechter die een beetje vreemd floot. Ik ga niet in details treden maar het woord appeltaart ( woord wat wij gebruiken als we het er niet mee eens zijn ) is vaak gevallenā€¦ Gelukkig wonnen we gewoon met 8-9 en pakten we de leiding omdat Achilles knap van KVS won. De week erna was ook al weer voor de 3e keer KVS aan de beurt. KVS had een goed tactisch plan bedacht waar wij geen antwoord op hadden. Alleen maar schoten vanaf de middellijn en weinig beweging. KVS won verdiend met 13-7 waardoor we nu met ze 3en bovenaan stonden. Na al weer een weekje rust was Achilles ( jaja alweer ) aan de beurt. Een zeer spannende wedstrijd waar weer iedereen tot scoren kwam. Het ging gelijk op tot de rust 5-5 maar in de 3e 10 minuten gaf Die Haghe gas en liep het uit naar 6-10. Achilles kwam nog wel terug maar bleef steken op 9-12. De week erop thuis tegen Weidevogels moesten we winnen voor een kampioensclash tegen KVS. Die Haghe speelde ijzersterk en zelfverzekerd en had geen kind aan Weidevogels. De ene na de andere mooie aanval kwam tevoorschijn en een zeer mooie 16-8 overwinning in het stralende zonnetje was een feit. Een weekje rust en op 16 Juni de laatste wedstrijd van het seizoen. Zou de E1 het kunnen flikken om 3x kampioen te worden in 1 seizoen. Dinsdag en donderdag werd er zeer goed en scherp getraind. De kinderen werden goed voorbereid op wat ze wel en juist niet moesten doen. Goed dieplopen, aanval opzetten van achter de paal, veel beweging en er werd geoefend op het uitstappen vanaf de paal voor een 2e aangeef. De 1e helft was hier helemaal niks van te zien. Die Haghe speelde statisch, onder spanning en had weer geen antwoord op de tactiek van KVS. Met de rust stonden we 2-4 achter en vlak na rust werd het zelfs 2-5. Maar de E1 van dit jaar heeft veerkracht, winnaarsmentaliteit en blijft geloven in hunzelf. De wedstrijd draaide om en we kwamen in die 3e 10 minuten terug tot 5-5. Wat een spanning. De laatste 10 minuten begonnen en al snel kwam KVS op voorspong 5-6. Gelukkig

    maakte Elisa snel de 6-6 en een paar minuten voor tijd Milan zelfs de 7-6. Onder luid gejuich van het vele publiek was het kampioenschap nu wel heel dichtbij. Door een mooie aanval maakte KVS 1 minuut voor tijd helaas gelijkā€¦.7-7. Met deze stand waren we allebei kampioen. De scheids floot af en het grote feest barstte weer los. Er werd een gezamenlijke teamfoto gemaakt van deze mooie dag. Een toespraak van Daniel en de medailles werden voor de 3e keer in ontvangst genomen.

    In het vooruitzicht hebben we nog op 30 juni onze seizoen afsluiter. Met het hele team en de ouders gaan we gezellig BBQen met nog een sportieve activiteit erbij.

    Melanie bedankt voor het verzorgen van het fruit. Elke week konden onze kinderen hiervan genieten.

    Alle ouders bedankt voor alle logeerpartijtjes en speelmiddagen op de club of bij iemand thuis. Hierdoor hebben ze een fantastisch, gezellig en leerzaam seizoen gehad met elkaar.

    Dit seizoen zullen we ( de ouders en de kinderen ) niet snel vergeten.