Met nog 2 wedstrijden te gaan moest er worden aangetreden tegen Phoenix D2 wat de eerste wedstrijd een lastige tegenstander was om tegen te spelen. De vorige wedstrijd hadden zij concurrent ALO het heel erg lastig gemaakt en was Die Haghe gewaarschuwd.

Na eerst een heerlijk ontbijt in de multiruimte met elkaar te hebben genuttigd werd er langzaam toegeleefd naar de wedstrijd. Nou ja rustig…..sommige spelers gingen gewoon een spelletje doen en zag ik hen flink rennen. En dat met de hitte van de dag was ik benieuwd of dit niet duur zou komen te staan tijdens de wedstrijd. Tijdens de teambespreking nog even de laatste aanwijzingen en toen kon het los gaan.

Direct na het eerste fluitsignaal kwamen de eerste kansen maar waar in eerdere wedstrijden de ballen er in gingen, gebeurde dit nu niet. Ook phoenix liet zien dat het een geduchte tegenstander is en ook zij kregen kansen op het openingsdoelpunt maar het duurde tot de 12^e minuut voor deze zou vallen. Het waren de bezoekers uit Zoetermeer die een met een korte kans op 0-1 kwamen. De vakwissel bracht een zelfde spelbeeld. Beide teams gingen er vol voor en kregen kans op kans. In de 21^e minuut was het dan eindelijk voor Die Haghe raak en was het Damian die met een korte kans de stand op 1-1 wist te brengen. Maar nog geen minuut later was het al weer 1-2 en vlak voor het rustsignaal kreeg Die Haghe nog een tegendoelpunt te verwerken en brak de rust met een 1-3 achterstand aan.

Aan het aantal doelpogingen(34) had het niet gelegen, en dus was het zaak om de 2^e helft “gewoon” de bal er in te gooien. Phoenix was met 31 doelpogingen net iets beter in de afwerking maar was alles nog mogelijk.

Die Haghe begon sterk aan de 2^e helft en binnen de minuut was het Casper die met een doorloopbal de stand op 2-3 bracht. Ook nu waren er voldoende kansen op de gelijkmaker maar was het Phoenix die in de 31^e minuut de stand weer op 2 verschil wist te brengen. Intussen begon de hitte zijn tol te eisen en brachten de coaches Emmelie voor Damian en even later Roona voor Jayden om zo te proberen de stand recht te zetten. Wat of hoe het kon weet ik nog steeds niet maar het wilde gewoon niet lukken. Na de vakwissels kwamen Damian en Jayden weer terug. Nu bleek Phoenix de laatste periode in het begin sterker en dit resulteerde in de 2-5 en leek de wedstrijd beslist en had Die Haghe een echte Houdini-act nodig voor een goed reslutaat. Met nog 7 minuten was het Damian na goed aangeven van Yagmur die met een doorloopbal 3-5 scoorde en gloorde er weer enige hoop. Ook bij de coaches en de vele touschouwers liep de temperatuur hoog op. Zeker toen in de 45^e Damian een bal dicht bij de korf wist te onderscheppenen de korte kans verzilverde en zo was met 4-5 nog een gelijkspel mogelijk. Ondertussen had de verdediging het aardig op orde alhoewel Phoenix wel nog mogelijkheden kreeg. Met nog 3 minuten op de klok gaf Die Haghe alles en werd damian weer gezocht voor zijn doorloopbal. Deze werd gemist maar prima afgevangen en direct weer naar Damian gegooid. Hij twijfelde niet en gooide van dichtbij de 5-5 er in. Zou het dan toch nog kunnen lukken? Met nog anderhalve minuut op de klok bracht de verdediging de bal snel naar de aanval en schreeuwde beide coaches hun longen uit de lijf om rustig aan te vallen en de juiste kans te zoeken. Ook de “harde kern” had het niet meer en moedigde de ploeg fanatiek aan. Phoenix wist de bal te onderscheppen, maar door een foute pass wist Die Haghe de bal weer in het bezit te krijgen bij de zijlijn. Damian gooide de bal naar binnen, Phoenix tikte deze weg, Damian pakt de bal en schiet vanaf 4 meter. De Bal ging omhoog en……JAAAAAAAA  6-5. Een oorverdovend geluid ging over het veld en zelfs de mensen aan de andere kant van het terrein moesten wel begrijpen dat er iets bijzonders gebeurde. Zelfs Sharony rende naar het andere vak om mee te juichen maar moest als een haas terug om te verdedigen. Nog 1 minuut te gaan en met een ongelofelijke hartslag van de coaches was het billen knijpen. Phoenix haalde alles uit de kast en kreeg nog 2 kansen op de gelijkmaker waarvan de laatste gelukkig via de rand van de korf werd gemist. De scheidsrechter blies voor de laatste keer op zijn fluit en vlogen de spelers van blijdschap elkaar in de armen. De coaches riepen de spelers even bij elkaar om te vragen om dit nooit meer op deze manier te doen en vervolgens werd het publiek bedankt wat een mooi applaus opleverde. De tweede helft had Die Haghe 33 doelpogingen waar Phoenix er 27 had gekregen.

Door deze uitslag staat Die Haghe D2 nog ongeslagen boven aan en was de verwachting dat dé wedstrijd van het seizoen volgende week de titel moest gaan brengen. Echter volgde later op de dag dat ALO had verloren en dat betekend dat DIE HAGHE D2 zich KAMPIOEN mag noemen.

Volgende week dus nog 1 wedstrijd en dan gaan we proberen om ongeslagen te blijven.

De coaches.